رب گوجه فرنگی صنعتی از پرمصرفترین چاشنیهای غذا در بین ایرانیان است، که در غذاهای مختلف به صورت سرخ کرده یا پخته استفاده میشود. در زمانهای گذشته مردم خودشان رب گوجه فرنگی را برای مصرف یک ساله خود در خانه طبخ میکردند.
با افزایش جمعیت، رشد صنعت، رشد آپارتمان نشینی و کمبود وقت، این وظیفه به کارخانههای تولید مواد غذایی محول شد.
در حال حاضر اکثریت مردم از رب گوجه فرنگی صنعتی استفاده میکنند. این محصول از مزرعه تا فروشگاه مراحل مختلف و متنوعی را طی میکند. برای برخی افراد دانستن طرز تهیه رب گوجه فرنگی در کارخانه جالب توجه است.
ترکیبات رب گوجه فرنگی صنعتی
معرفی مراحل تهیه رب گوجه فرنگی صنعتی
شرح طرز تهیه رب گوجه فرنگی در کارخانه
نکاتی در مورد رب گوجه فرنگی صنعتی
دو نوع گوجه فرنگی محلی و گلخانهای در بازار موجود است؛ که از هر دو نوع گوجه فرنگی محلی و گلخانهای میتوان استفاده کرد، که هر یک مزایا و کاستیهایی دارد.
گوجه فرنگی محلی رب کمتری میدهد اما باعث میشود رب کپک نزند و دیرتر خراب شود.گوجه فرنگی گلخانهای گرانتر است اما رب بیشتری از آن حاصل میشود. معمولاً به ازای هر ۱۰۰ کیلوگرم گوجه فرنگی گوشتی و آبدار بین ۱۰ تا ۱۵ کیلوگرم رب به دست میآید.
کارخانههای معمولاً گوجههایی را استفاده میکنند که بیضی شکل، دارای گوشت بیشتر و آبدار باشد. گوجه فرنگی بایستی کاملاً قرمز و رسیده باشد و بخشهایی از گوجه زرد یا سبز و سفید نباشد.از انتخاب گوجههای لهیده، خراب و کپک زده باید خودداری شود چراکه سالم نیست و طعم رب را تغییر میدهد.
کارخانه رب گوجهفرنگی چی چی لاس با استفاده از آخرین تکنولوژیهای روز دنیا به تولید محصولی با کیفیت ممتاز مشغول است. علت خوشرنگ شدن رب گوجهفرنگی چی چی لاس نیز استفاده از گوجههایی باکیفیت و تازه برای تولید محصولات خود است. یکی از دلایل اصلی استفاده از رب (خانگی یا صنعتی ) میزان رنگی است که به غذا میدهد بنابراین خوشرنگ بودن رب یکی از ویژگیهای مهم آن است.